এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৫
চিন্তা-তৰঙ্গ
হেৰুৱালে স্বাধীনতা কেৱল বামুণে
আপোন পেটীয়া আৰু স্বাৰ্থপৰ হৈ
উদাৰ ঋষিৰ দৰে নিবিলাই শিক্ষা।
স্বৰগৰ তলা চাবি নিজ হাতত লৈ।
ৰূপ, সোণ দক্ষিণা নিদিলেই কদাপি।
বামুণে নোখোল আহি স্বৰ্গৰ দুৱাৰ,
এনে অধৰম আহি বাবে মানুহৰ
ভাৰত পৰাধীন হোৱাটো অতি সাৰ।
কেনে ব্ৰাহ্মণ পূৰ্ব্বে আছিল ভাৰতত
ভাৰতৰ স্বাধীনতা যিদিনা আছিল,
দেখা নৈমিষাৰণ্য শিক্ষা দীক্ষা ঠাই
হিন্দুৰ মুনিয়ে যত জ্ঞান চৰ্চ্চিছিল।
বদৰিকাশ্ৰম আৰু এনেহে আছিল
ভাৰতবৰ্ষৰ অ ত ওখ শিক্ষা ঠাই,
ভাবিছিল তাত বহি সদা আৰ্য্য ঋষি
সাম্ৰাজ্যক কেনে কৰি সুখেৰে চলায়।
ইবিলাক পঢ়াশালিত অকল আয্যক
শিক্ষা যে দিছিল কথা এনেটি নহয়,
অনাৰ্য্য আৰ্য্য তাত নাছিল একো ভেদ
জাত যোৱা প্ৰথাৰো নাছিল একো ভয়।
