পৃষ্ঠা:চিন্তা-তৰঙ্গ.djvu/৩০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২২
চিন্তা-তৰঙ্গ

জাতিভেদ মানে ই কথা নহয়
 কৰা অস্তিত্বক অন্য জাতিক অৰ্পণ,
গুচুৱা ঘিণৰ বাষ্প ই কথা বুজায়,
 কৰিবলৈ ভ্ৰাতৃভাব নৰত স্থাপন।

খোৱা, লোৱা, চোৱাত জাত কদাপি নাযায়
 দেহ এটি যন্ত্ৰ মাত্ৰ দেখিছা যে হয়
চলাই মনে তাক চালক যেন হই
 খোৱা পিয়া দেহ ৰক্ষা বিনা আন নহয়।

অতিথি হিন্দুৰ গুৰু শাস্ত্ৰৰ বচন
 এটাইতকৈ পুণ্য কাম আৰ্য্যৰ নিয়ম
তাক যি জাতৰে হ’ক লগত লৈ খালে
 নপলায় জাত কাৰো ঋষিৰ বচন।

জধলা লেতেৰা হীনচাৰী কোনো হয়
 সুকুল হলেও হ'ক যদি পাপাচাৰী
লগত লৈ হাতে পাতে খোৱা কোনো দিন
 নকৰে কদাপি কোনো জাতি নৰনাৰী।

জাত নাই তাৰ যাৰ মনত কপট,
 হিংসা খিয়াল মিছা কোৱা আদি কৰি,
পোনতে সঁচাক ধৰি ভণ্ড পিচে হলে,
 তেনে মানুহৰ দেশ থাকে পিচ পৰি।