পৃষ্ঠা:চন্দ্ৰাৱলী.djvu/৮৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৭
চন্দ্ৰাৱলী।


জনাৰ্দ্দন।তোমোলাক দুয়োটিৰ—
পৰিচিত পুষ্কৰৰ পৰা—
দূত ৰূপে দিছোঁ মই এই সমাচাৰ;—
সিদিনা ইয়াৰ পৰা যাওঁতে বাটত
পুষ্কৰৰ চকুত পৰিল
এটি অতি ভীষণ দৰ্শন,—
এজোপা ডাঙ্গৰ,—কৌতী কলীয়া যেন দেখা
সুবিস্তৃত আহঁত গছৰ
ঠালে পাতে গগন ভেদিছে,
সেই জোপা গছৰ তলতে
আছিল টোপনি গৈ পথিক এজন
আছিল লগতে এটি
তিৰবিৰ কৰা ভয়ঙ্কৰ ফেঁটী সাপ
ফেঁট তুলি মেৰ দি ডিঙ্গিত;
পুষ্কৰক যোৱা দেখি
লুকাল বিষাল ফনী আহঁত গছতে;
আছিল সিফালে তাত সিংহিনী এজনী
সাৰ পালে খাম বুলি সেই পথিককে,—
টোপনিত কোনো জন্তু সিংহই নেখায়।
চাপিগৈ দেখিলে পুষ্কৰে,— সেই জন
পশুতো অধম জনাৰ্দ্দন নিজ ককায়েক।
হেমাঞ্জলী। শুনিছোঁ পুষ্কৰে কোৱা
ককায়েকে হেনো নিদিলে ঘৰত ঠাই।