পৃষ্ঠা:চন্দ্ৰাৱলী.djvu/৪৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৭
চন্দ্ৰাৱলী।


নাই, দিয়ানে থাকিব মোক
সঙ্গলৈ চোৰৰ লগত?
কি কৰিম,—কিনো নকৰিম,
নোৱাৰোঁ কৰিব ঠিৰ।
একো ভয় নাই,
ঘাতকী ককায়ে মোক জুইৰে পোৰক
তথাপিও ভিতৰ সোমাম।
সুৰথী। কদাপিও এনে কাম নকৰিবা তুমি।
পিতাৰৰ দাস হৈ বহু যতনেৰে
ঘটিলোঁ হেজাৰ টকা,
থৈছোঁ গোটাই তাকে,
ভাবিছিলো,—বুঢ়া বয়সত
কৰিব নোৱাৰা হ'লে
তাকে খাই জীৱন নিয়াম;
লোৱা তুমি,—সেই ধন দান দিলো আজি।
(ধন দি)স্ৰজিছে পৰমেশ্বৰে ফৰিং যেতিয়া
দিব টোপ, কদাপি নমৰোঁ।
যাম ময়ো তোমাৰ লগতে।
যদিও দেখিছা বুঢ়া বয়সৰ বাবে,
তথাপি দেহত আছে যথেষ্ট শকতি;
ভাং কাণি খোৱা নাই ডেকা বয়সত
ফুৰা নাই দুষ্টালি কামত
সেইবাবে আশী বছৰতো