এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৮
চন্দ্ৰাৱলী।
আজি মই ডেকাৰ নিচিনা।
তোমাৰ লগত গৈ, বহু সময়ত
তুষিম তোমাক মই শক্তি অনুসৰি।
পুষ্কৰ।— ভৃত্য তুমি!
কিন্তু হলে সত্যযুগ নহয় এতিয়া;
উপযুক্ত নোহোৱা কদাপি তুমি-
এনেকুৱা পাপৰ দিনৰ;
কোনো মতে কাল নিয়াবৰ বাবে,
নতু কোনো লাভৰ আশাৰে,
নাই লোৱা তুমি
স্বৰ্গগামী পিতাৰ আশ্ৰয়।
কব তুমি খুজিছা উভলা গছ,
কিন্তু, তোমাৰ দুখৰ আৰু যত্নৰ সমানে
তাত একো ফল নফলিব।
একো কথা নাই,—তোমাতে আশ্ৰয় কৰি
ক'ত পাৰোঁ লওঁ গৈ
জীৱনৰ কিবা এটা উপায় বিচাৰি।
সুৰথী। আগবাঢ়া, যাম মই তোমাৰ পিচতে,
প্ৰাণ থাকে মানে
বিশ্বাসৰ হেৰ ফেৰ এধানো নেপাবা।
ষোল বছৰত আহি বসতি ল'লোহি
আজি আশী বছৰত
সেই ঠাই যাওঁ এৰি থৈ;
