সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:চন্দ্ৰাৱলী.djvu/৪২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৬
চন্দ্ৰাৱলী।


বিপদত শত্ৰু ৰূপে হাত ভৰি বান্ধি
দিছে আজি তোমাক পেলাই।
পুষ্কৰ। কি কোৱা সুৰথী?
সুৰথী। আজন্ম দুখীয়া তুমি সুখ নেজানিলা;
নোসোমাবা ঘৰৰ ভিতৰ।
তোমাৰ সুখ্যাতি শুনি
তোমাৰ প্ৰধান সহোদৰে,
নহয়,—তোমাৰ শত্ৰুৱে—
ঘৰে স’তে জুই দি পুৰিব আজি,
নিশ্চিন্ত মনেৰে তুমি
যেতিয়া থাকিবা শুই ভিতৰ সোমাই;
তাকো নোৱাৰিলে
অন্য উপায়েৰে বধিব তোমাক,
শুনিলোঁ লুকাই থাকি সকলো মন্ত্ৰণা,
এইটো নহয় ঘৰ,—তোমাৰ জলন্ত চিতা,—
আতৰা ইয়াৰ পৰা
নোসোমাবা কদাপি ভিতৰ।
পুষ্কৰ। ক’ত মই পাম ঠাই কোৱাঁ তেনেহ'লে।
সুৰথী। ঠাই তুমি পোৱাবা নোপোৱা,
কিন্তু নোসোমাবা ঘৰৰ ভিতৰ।
পুষ্কৰ। কি কোৱা সুৰথী,—মগনীয়া হৈ
ভিক্ষা কৰি জীৱন নিয়াম?