এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩০
চন্দ্ৰাৱলী
হোৱা তুমি হেমাঞ্জলী থাকা নগৰত,
হওঁ মই চন্দ্ৰাৱলী, খাটো বনবাস,—
তথাপিও নকৰা বেজাৰ বাইদেও।
চন্দ্ৰাৱলী। হৃদয়ত লাগিছে বেজাৰ
কেনেকৈ লুকাও বাহিৰে?
হেমাঞ্জলী। ময়ো হ'লো বনবাসী;
নকৰা বেজাৰ বাইদেও।
চন্দ্ৰাৱলী। কিয় তুমি হোৱা বনবাসী;
ৰজাৰ কুমাৰী তুমি
সুখে থাকা ৰাজ প্ৰাসাদত।
হেমাঞ্জলী। মোৰ দৰে, তুমি মোক নকৰা মৰম;
পিতাই বিচাৰি লক,
ক’ত পাই নিজ সন্তান,
ময়ো যাম তোমাৰ লগতে
সুখ দুখ ভুগিম তোমাৰে,
নেৰো কথা, নিশ্চয় জানিবা বাইদেও।
চন্দ্ৰাৱলী। যাওঁ কেনি, দিব কোনে আমাক আশ্ৰয়
হেমাঞ্জলী। নৈমিষ বনত গৈ
ঠাই লম ধৰ্ম্মপাল ৰজাৰ কোষত।
চন্দ্ৰাৱলী। তিৰোতা মানুহ আমি
কি ৰূপে ইমান বাট যাম?
