এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৯
চন্দ্ৰাৱলী।
বিশ্বপাল। নিতান্ত সৰলা তুমি
মানুহৰ চতুৰতা একোকে নুবুজা;
সকলোৰে তাইহে মৰম পায়,
চতুৰ বুদ্ধিৰে
নিছে কাঢ়ি সুখ্যাতি তোমাৰ।
আঁতৰিলে তাই
যাব বাঢ়ি জেউতি তোমাৰ।
একোকে নক’বা তুমি,
অখণ্ড প্ৰতিজ্ঞা মোৰ⸺
চন্দ্ৰাৱলী হ’ল বনবাসী।
হেমাঞ্জলী। দিয়ক আদেশ⸺
যাওঁ ময়ো বনবাসল'কে—
নোৱাৰোঁ থাকিব অকলৈ।
বিশ্বপাল। নিতান্ত অবোধ তুমি।
(চন্দ্ৰাৱলীক) সোনকালে যোৱা,
সময়ৰ অতিক্ৰম কৰি
থাকিলে ইয়াত ৰৈ
অনাহক প্ৰাণ হেৰুৱাবা;
ৰজাৰ আদেশ হ’ব খণ্ডন।
বিশ্বপালৰ প্ৰস্থান।
হেমাঞ্জলী। কেনি যাবা কোৱাঁ বাইদেও?
সলাব খুজিলে পিতা
