দ্বিতীয় পৰিচ্ছেদ। চন্দ্ৰপ্ৰভাৰ শহুৰেকৰ ঘৰ কামৰূপ জিলাৰ বাঘমাৰি গাৱত। প্ৰসন্নকুমাৰ ধনীৰ ল'ৰা। তেওঁৰ দেউতাক ও শান্তিবাম চৌধুৰী, আজি তিনি বছৰ হল, ইহলোক ত্যাগ কৰিছে। তেওঁ ধন সম্পত্তি বহুত ৰাখি থৈ গৈছে৷ ঘৰ খনত প্ৰসন্নৰ মাক, এজনী ভনীয়েক, আৰু কেইজনমান মিতিৰ কুটুম্ব আছে। প্ৰসন্ন ঘৰত নেথাকে। তেওঁ ধনপুৰত থাকে, তাতে এটি কাৰবাৰ চলাইছে। 188 . তেওঁ যথাসময়ত চন্দ্ৰপ্ৰভাই সৈতে ঘৰ পালেহি। চন্দ্ৰপ্ৰভাৰ সুন্দৰ ৰূপ দেখি সকলে৷ মোহিত হ’ল আৰু ঘৰে ঘৰে ৰূপৰ শলাগ লবলৈ ধৰিলে। কিন্তু প্ৰসন্নৰ মাকৰ মনত মোৰী ভাল নহ'ল। তেওঁ মনে মনে ভাবিছিল, যে তেওঁৰ পুতেকক কোনো ডাঙ্গৰ মানুহৰ ঘৰত বিয়৷ কৰাব। কিন্তু ঈশ্বৰে তেওঁৰ সেই আশাটি পূৰ্ণ নকৰিলে। চন্দ্ৰপ্ৰভাৰ মন মোহ৷ ৰূপত মুগ্ধ হৈ প্ৰসন্নই শপথ খাইছিল যে তেওঁ চন্দ্ৰপ্ৰভাৰ বাহিৰে আন কাকো বিষ্ণু৷ নকৰায়। কাজে কাজে মাকৰ অনিচ্ছা স্বত্বেও, চন্দ্ৰপ্ৰভাক বোৱাৰী কৰি নোলোৱাকৈ থাকিব নোৱাৰিলে। কিন্তু তেওঁৰ মনৰ খং কোনোমতে তেওঁৰ মনৰ পৰা আতবি নগল। চন্দ্ৰপ্ৰভা, আৰু এটিৰ মনত ভাল নহ'ল। সেইটি প্ৰসন্নৰ ভনীয়েক
