পৃষ্ঠা:চক্ৰধ্বজ সিংহ.djvu/৮৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
৩য় দৰ্শন ]
৮১
চক্ৰধ্বজসিংহ।

তৃতীয় দৰ্শন।

স্থান--গৰগাওঁ। ৰজাৰ বৰচৰা।

কাল--আবেলি।

(চক্ৰধ্বজ সিংহ, বুঢ়াগোহাঁই, বৰগোহাঁই, বৰপাত্ৰগোহাঁই,
আৰু আন আন সভাসদসকল। )

 বৰগোহাঁই। সৰ্গদেও, মই দেখোন আগেয়েই কৈছিলোঁ। যে দিল্লীৰ পাটচাক জোকাই লোৱাটো সুবিধাৰ কথা নহব। এতিয়া যি পয়োভৰেৰে পাটচাৰ সৈন্য-সামন্ত আকৌ আমাৰ দেশৰ ফালে আহিছে, এইবাৰ আমি ৰক্ষা পৰিলেহে পৰা।

 বৰপাত্ৰগোহাঁই। হয় সৰ্গদেও।

 বৰগোহাঁই। পাটচাৰ সাগৰ সঙ্কাশ সেনাৰ সমুখ হবলৈ আমাৰ দেশত ইমান ৰণুৱা কত? আৰু খৰচ কৰিবলৈ আমাৰ ইমান ধনেই বা কত সৰ্গদেও?

 চক্ৰধ্বজ। বৰগোহাঁই ডাঙৰীয়া! আপুনি যে কৈছে আমি পাটচাক জোকাই লোৱা বুলি, সেইটো আপোনাৰ ভুল। আমি জোকাই লোৱা নাই, পাটচাই হে আমাক জোকাই লৈছে। আমি আমাৰ দেশ ৰক্ষাৰ নিমিত্তে হে, নিজৰ প্ৰাণ, মান, ধন, সম্পত্তি,লৰা তিৰুতা ৰক্ষাৰ নিমিত্তে হে যুদ্ধ কৰিছোঁ আৰু কৰিমো। সেই কাৰ্য্য়ত মৰিলেও মৰাটো গৌৰৱ আৰু সুখৰ