পৃষ্ঠা:ঘোষাৰত্ন.djvu/৫২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(২৮)

শৰণ-ভজনক আদি নৱ বিধ,

শৰণ-নিৰ্ণয়।

—o—

লেচাড়ি।

শৰণ, ভজন, ভক্তি চয়,  মহাজনে তাক বখায়,
 শ্ৰৱণ, মনন, অধ্যাপন, শীল, শিক্ষা।
স্বভাৱে সহিতে নৱ বিধ,  আক জাৱে জানি হৱে সিদ্ধ,
 গুৰু সবে শিষ্য সমস্তকে দেই শিক্ষা॥১২৭
শৰণৰ ক্ৰম কহো শুনা,  আক সাৱধান মনে গুণা,
 কৃষ্ণ-যামলত ইহাৰ ক্ৰম আছয়।
আক শুনি ভৱ নদী তৰে,  কিন্তু আৰ যিতো মত ধৰে,
 সপ্ৰেম ভকতি কৃষ্ণত সিতে পাৱয়॥১২৮

⸻⸻

শৰণ।

দেৱতাৰ আশা দূৰ কৰি,  পুত্ৰাদিৰ স্নেহ পৰিহৰি,
 কেৱলে হৰিত বিশ্বাস কৰয় মাত্ৰ।
প্ৰাকৃত শৰণ তাৰ নাম,  বিষয় তৃষ্ণাত তেজে কাম,
 সিতো পাচে প্ৰেম ভকতিৰ হোৱে পাত্ৰ॥১২৯
তীৰ্থ তপে জপে অশি তেজে,  কায়বাক্যমনে হৰিভজে,
 যথোচিতে সেৱা হৰিক সদা কৰয়।