পৃষ্ঠা:ঘোষাৰত্ন.djvu/১৭২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ১৪৮ )

মেৰুৰ গুহাত, পলায়া ৰহিলা,
 চক্ৰো গৈলা পাচে পাচে॥৭৬৬
আকাশ পৃথিবী,  পাতালে পলায়,
 সাগৰে ডুব দিলন্ত।
চক্ৰো দিয়া বুৰ, জলৰ ভিতৰ,
 ঋষিক খেদি নিলন্ত॥৭৬৭
যৈতে যৈতে যান্ত,  তৈতে তৈতে পান্ত,
 চক্ৰে দেন্ত মহা তাপ।
ব্ৰহ্মাৰ পাশক, গৈয়া বুলিলন্ত,
 ৰাখা তুমি মোক বাপ॥৭৬৮
ব্ৰহ্মা নিগদতি,  শুনিয়ো দুৰ্ব্বাসা,
 ভকতৰ দ্ৰোহী তঞি।
তোহোক ৰাখিবে,  মোহোৰ শকতি,
 নাহিকে জানা নিশ্চয়॥৭৬৯
যাহাৰ কটাক্ষে,  ইতো ব্ৰহ্মলোক,
 তিলেকে হোৱে বিনাশ।
হেনয় কৃষ্ণৰ, ভকত দ্ৰোহীক,
 ৰাখিবেক কাৰ সাস॥৭৭০
ব্ৰহ্মা নৰাখিলা,   ঋষি লৰ দিলা,
 শঙ্কৰৰ গৈয়া পাশ।