এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ১১৮ )
শ্ৰবণৰ মহিমা।
⸻⸻
চবি।
কৃষ্ণৰ কথাক শুনে, যিতো মহাজন সবে,
তাৰাৰ হৃদয়ে থাকি হৰি।
দুৰ্ব্বাসনা নাশ কৰি, সন্তৰ বান্ধব হৰি,
আপুনাৰ লন্ত দাস কৰি॥৬৩০
জ্ঞানৰ প্ৰয়াস তেজি কায় বাক্য মনে যাৰা,
কথাক কৰয় সতকাৰ।
ত্ৰৈলোক্য অজিত তুমি, যদ্যপি হোৱাঁহা কৃষ্ণ,
তাৰা সবে জিনে সাৰে সাৰ॥ ৬৩১।
মহন্তৰ আত্মা হৰি, তান কথামৃত যিতো,
কৰ্ণঠোল পাতি কৰে পান।
বিষয় দূষিত চিত্ত, পবিত্ৰ কৰিয়া তাৰা,
পাচে বৈকুণ্ঠত লৱে স্থান॥৬৩২
ইতো ক্ষুধা তৃষ্ণা মোৰ, নবাধয় শুকদেব
যদ্যপি তেজিলো জলপান।
তজু মুখ পদ্মহন্তে, হৰি কথামৃত পিয়ু,
কথা বিনা মোৰ যাই প্ৰাণ॥৬৩৩
