পৃষ্ঠা:গৃহ-লক্ষ্মী.pdf/১৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

আদ‌্মি কিহৰ্‌কা?

মে— তোম্ কেচা আদ‌্মি হায় বাবু? বড়া আদ‌্মি হনেচে ঘৰকা ভিতৰ যো খুচি ওই কৰ‌্নে দেও। বাহাৰ আকে এইচা বদ‌্মাচি কাহে। পাহাৰাৱালা লোক দেখনিচে পাকাড় লেগা।

দিবা— বাবুহঁতকা জেপ‌্মে টকা থাক‌্তা হায়। পাহাৰাৱালা কেলেই পাকড়েগা? কলমে গা ধোৱা বলকে আৰু ৰাতিপুৱা হাবিমে বাহ কৰা বলকে দুখীয়া মানুহ আৰু বেশ্যা লোক‌্কো পাহাৰাৱালা ধৰেগা; আৰু যে চব গৰু আৰু ছাগলী অৰ্থাৎ বক‌্‌ৰী-উক্‌ৰী ধৰা দেতা হায় সিহঁতলোককো ধৰ‌্কে ফাটকনে দেয়া হয়। তুম কেইচা বুৰবক্ হায়? কেলেই এনেকৈ মোলৈ চাওতা হায়? কাম কৰ, কাম কৰ।

মে— হাম‌ জানতা তুম‌্ ভি ঐ বদ‌্মাচ লোককা দোচ হায় গালি দেতা হায় কাঁহেৰে?

দিবা— কাঁহে গালি নেই দেগা ৰে? তুম্ মদ, খাওতা আ বাবুলোক নেই খায়েগা।

মে— কাহে খায়েগা? কমজোৰ বাবুলোক থোৰা পীকে এ দম মাতোৱালা হ’ যাতা; পিছু ৰাস্তা-ওস্তা ময়লা কৰতা, এ ক্যা বাত্ হায়? ইধাৰ দিনমে বহত ভাৰি হিন্দু হো যাতা।

দিবা— চুপ ৰও গেধা। বাবুলোক মদ খানেচে পেটৰ