এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
নি েতাল বুল বিশ্বাস কৰে। তেনে ভাষণ আমি কাকো যত কৰি নেয়। [ মিঠামাতে আৰু যিমান শীত কবি পাৰে, এইন এগোয়ে সিমান যশ কৰিব নোৱাৰে। মিঠাতেৰে মানুহ তুই কৰিবলৈ এগ চ-গন ফৰিব নেলাগে। এনেস্থলত মানুহক টোমাত দিয়া মোৰ মনেৰে নিতায় ভুল। ৮।মোৰ সোণাইক মই ত , কি? মোৰ বোপই মহাজ্ঞানী। মোয় যোগাই। কথা যে মানুহ মোহিত না- ৰ কথাত? জৈন্তু। বলা, গোপালে চৰু তুমি ঠাট্টা বা ফাত পেটে সমথিতে বেয়া পালে। তাইয়ে - যে কায়সা। তুমি আইটিমে শুনি। নেই মইনা? এতিয়া বলা তিলৈ যাওঁ। মেলোক গে লাগিব পায়, আনিয়েই খাল-এতিয়া ৰা ৰাি যিনি এই আই। -নাই! সেটাই লৈ ভিত।ৈ আছে আমি এ। পৰি যোৱাৰো এটা ঠি কি লাগে। যেয়ো গতি। এ গৈছে। শেও নে , সনি গে গগ নাই।
