পৃষ্ঠা:গুৰুদক্ষিণা.djvu/২৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

--না, চল বিছাতে এ উঠি ঠাট। কই। কি? গত ফোন শ্ৰেমিক আছে? আশা- শত চোৱা, শ্ৰেমিক চাই প্ৰেম বিলাইছে, পৃণি- বী চোৱা, মানুহে মানু, চৰাইৰে নাইৰে, সময় ইটোৱে সিটো প্ৰেম বিলাব লাগিছে। সংসাৰ গোটেইখন প্ৰেম হাট। অইন কি- পৰ্বত-নৈ, তা সকলে এখনি প্ৰেম চি আধোন। চোৰ সোপাই নে নে? যে মেয়ে মনে পৰা প্ৰেম চিনি। মোক মোৰ লাহৰিয়ে যুই নিদিলে, গিব ফোনে? এনে প্ৰেমিক নলে নন বালা-সকলক ৰাহীৰ মাতত উল কৰি পাৰে? যমুদীয়ে ধোেন আশ পাই গললৈকে এশিয়ায়। ।ৈ-বোগা, তোমালোকে মনেমনে থাকা। অই পাগলীলত এইবোৰ খুচুপতি নাৰািইক। -আইতা চলাৰ শুনি মই অই পাগলী বুলি নোৱাৰে। এই নশমি এলাক গাৰ [ গয়াদি নিয়ে। সবাৰ মত। আছে যে আছে, কেনে নি