পৃষ্ঠা:গুৰুচৰিত.djvu/১৯৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

ও ৩২; আৰ একদিন | ভৈলা না যেন কুসুম দেৱৰ ঘৰে ১৮৩৬ বালকৰ নয় | দেখাই কপাম | আছ তাত যেবে। শঙ্কৰে শুৱাই | থৈয়া বুঢ়ী আই আনলে তহিতে ভেবে। উপৰে ঘৰৰ পৰিল বৃক্ষ উভৰি। বুঢ়ী চাৰেীক। | দেৱ শৰক আছন্ত হেঢ়াই ধৰি ॥৮৩৭ দেখি খেৰসুতী | ধাতু গৈল উৰি | আৰ্তৰায়ে দিল গেৰি। পুত্ৰ হৰুৱাইলো কি কাম কবিলাে বৃক্ষে ধৰিলেক হেটি। দেখিয়া কুসুম | কালে হুম হুম মাতয় বৰ আটাসে। হেন শুনি তেবে আসিলন্ত বেগে কান্দে লােকে দেখি ত্রাসে ৮৩৮ নিচাইলৰ ঘৰ ভৰিৰ আগত পাচে। | পারে শয্য নিলয় পৰি আছে।