চতুৰ্থ অঙ্ক। অমৰ- – চেলিম, চেলিম, তোমাৰ লগত শত্ৰুতা কৰিও সুখ আছে। তুমি যে দেৱত॥ কিন্তু আনাৰ, মোক মুক্তি নেলাগে, তুমি উভতি ঘোৱা— 99 আনাৰ—কিয়? কিয় অমৰ দাদা? তোমাক মুক্তি নেলাগে? কোৱ৷ কি? অমৰ—হয় আনাৰ। মোক মুক্তি নেলাগে। ভাগ্যত মোৰ মুক্তি আছে, আন প্ৰকাৰে পাম। এই মুক্তি মোক নেলাগে। মোৰ এই মুক্তিৰ লগে লগে দুটি মহৎ উদাৰ নিৰ্দ্ধোয় কোমল প্ৰাণৰ ওপৰত প্ৰলয়ৰ এনে মহামাৰ পৰিব যে তাক দেখি গোটেই জগতে নেকান্দি নোৱাৰিব। তুমি জন৷ নাই আনাৰ, ক্ৰুৰ মানসিংহৰ কুচক্ৰান্ত আৰু আকবৰৰ ক্ৰোধৰ হাতৰ পৰা চেলিম আৰু তোমাক ৰক্ষা কৰিবলৈ কাৰে৷ সাধ্য নহব। মই নাযাওঁ। 2. আনাৰ—এইবোৰ কৈছ৷ কি দাদা? সুযোগ পাইছা, প্ৰাণ ৰক্ষা কৰিবলৈ তুমি বাধ্য। তুমি কেবল মাথো অমৰসিংহ হোৱা হলে, তাত মোৰ কবলৈ একো নাছিল। এতিয়া যে তুমি মহাৰাণ৷ প্ৰতাপসিংহৰ পুত্ৰ, ভাৰতৰ, হিন্দু জাতিৰ আশা ভৰনাৰ থল। বিশাল ভাৰতৰ মঙ্গলাৰ্থে যি মহাযজ্ঞ স্থাপিত হৈছে, সেই যজ্ঞৰ যে তুমি সহকাৰী পুৰোহিত দাদা? গতিকে, তোমাৰ প্ৰাণৰ মূল্য অত্যন্ত অধিক। এই দৰে অনাহকত উপায় থাকোতেও, তুমি তোমাৰ এই অমূল্য জীৱন নষ্ট কৰিবলৈ অধিকাৰ তোমাৰ নাই, তুমি যাবই লাগিব। আৰু এটা কথা—মোৰ বা চাহজাদাৰ নিমিত্তে একে। ভয় নকৰিবা। ওপৰত সৰ্ব্বদশী সৰ্ব্বজ্ঞাত৷ মঙ্গলময় আছে, আমি অন্যায় একে
