পৃষ্ঠা:গীতগোবিন্দ.pdf/৮৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
নেভিগেশ্যনলৈ যাওক সন্ধানলৈ যাওক
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[৮২]

আগ হােয়া ভাঙ্গো বন,  দেখা মােৰ দুখমান,
মোকে সে জীৱন্তা বোলে লোকে।
আন্টিল মােহৰ দুখে,  পথ ভাঙ্গে নাৰী লােকে,
নামাতিব আউৰ তুমি মােকে॥ ৩৭৮ ॥
বন ভাঙ্গি মৰাে আমি,  পাছে পাছে যােবা তুমি,
এনুয়া পুরুষ নতু দেখি।
মাধৱে বােলন্ত হেৰা,  ইতো শােক পৰিহৰা,
আসি বন ভাঙ্গো প্রাণ সখী॥ ৩৭৯ ॥
তুমি গতি মতি প্রাণ,  তুমি বিনে নাই আন,
কিঞ্চিতেকো মােৰ নাই হেলা।
গােপীগণে আসে খেদি,  দুর্গম বনক ভেদি,
ৰােষ কৰিবাৰ নােহে বেলা॥ ৩৮০ ॥
এহি বুলি দেৱহৰি,  অনেক কাতৰ কৰি,
বন ভাঙ্গি যান্ত দামােদৰ।
বন ভাঙ্গি যদুৰায়,  ৰাধিকা পাছত ধায়,
কুঞ্জবন পাইলা মনােহৰ॥ ৩৮১ ॥
যথা মল্লিকা মালতি,  শিৰীষ জুতি শেৱতি,
গােলাব বকুল লাগেশ্বৰ।
পাৰিজাত গুটিমালি,  টগৰ চম্পা খেয়ালি,
ফুলিয়াছে কদম্ব বিস্তৰ॥ ৩৮২ ॥