এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[ ৫০ ]
ইতো কথা বৰ অদ্ভুত, লােকত বৈলাশ অযুগুত,
তুমি লাজ ভৈলে আমি ৰহো কোন ঠাই।
বৰৰ জিবাৰি যেন স্মৰি, পৰম কঠিন দেৱ হৰি,
তান পাশে তুমি যাচি যাবা কেন কৰি॥ ২২৭ ॥
বন্ধুৰ পৰীক্ষা পাই ভালে, জলৰ প্ৰমাণ পদ্মনালে,
যদি ইচ্ছা আছে আপুনি নাশিলা কেনে।
এৰি ঘৰ পতি পুত্র গণ, বন অৰণ্যৰ পশু যেন,
তথাপি আমাক স্নেহ নাই তান মনে॥ ২২৮ ॥
ৰত্নাৱলী কথা শুনি ৰাই, আসনে বসিলা ফিৰি যাই,
শুকণ্ঠীক বোলে কৃষ্ণক ইঠাৱক আন।
ৰাম সৰস্বতী বোলে সাৰ, বিৰহ শুনিয়ো ৰাধিকাৰ,
এবেসে জানিলোঁ হৰি আইবা ইতো থান॥ ২২৯ ॥
⸺
ঝমুরি।
সুকণ্ঠী বোলন্ত সাৰ।
মুখ চায়া ৰাধিকাৰ॥
আপােনাৰ কৰ্ম্ম নষ্ট।
পাছে ন কৰিবা কষ্ট॥ ২৩০ ॥
