এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[ ৪৪ ]
ৰদ্বাৱলী বোলে ভাল কহিলা আমাক।
সখীৰ পাশক নিবে নাপাৰো তোমাক॥
তযুগাবে গোপিনী ৰমণ চিহ্ন দেখি।
ক্ৰেধে মোক খঙ্গিৱন্ত ৰাধাৰায় সখী॥ ১৯৮ ॥
তুমি ঐতে থাকা প্ৰভো ময় যাওঁ আগে।
ইতোকথা ৰাধিকাত পুছিবাক লাগে॥
মাধৱৰ দুঃখ জানি মনত সুমৰি।
সেই বেলা আসিলেক সুকণ্ঠী শুন্দৰী॥ ১৯৯ ॥
সুকণ্ঠীক দেখি কৃষ্ণে বাহুমেলি আনি।
পদ্মাসনে কোলাত বৈসাইলা চক্ৰপাণি॥
বদনে চুম্বন দিয়া সাবটী দুই হাতে।
তুলসীৰ মালাগাঁথি পিন্ধাইলা খোপাতে॥ ২০০ ॥
বক্ষ শিলা ঝৰে দেৱতাৰ মোহে চিত।
একদিনা শুনি কৃষ্ণে সুকণ্ঠীৰ গীত॥
পৰ্ব্বতত পোত গৈল মাধৱৰ ভৰি।
আজিয়ো সুচায়ে তাক গোবৰ্দ্ধন গিৰি॥ ২০১ ॥
সুকণ্ঠী বোলয় প্ৰভো নকৰ সংশয়।
ৰাধিকাক দিবো ময় বুলিলো নিশ্চয়॥
এহি বুলি সুকণ্ঠীয়ে অনেক প্ৰবন্ধে।
ৰাধিকাক পাইলা পাছে কুঙ্কুমৰ গন্ধে॥ ২০২ ॥
