পৃষ্ঠা:গদা-পৰ্ব্ব.djvu/৬৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

( ৫৯ )

কৌৰৱৰ বচন শুনিয়া দামোদৰ।
উচিত জানিয়া দুনাই নেদিলা উত্তৰ॥
অধৰ কামুৰি বীৰে চাৱে আগ পাচ।
নোমাব কালত যেন জ্বলে দীপ গাছ॥ ৩০৯॥
দুৰ্য্যোধন ৰাজাৰ উচিত বাক্য শুনি।
আকাশত প্ৰশংসা কৰিলা সিদ্ধমুনি॥
সাধু সাধু দুৰ্য্যোধন কিনোবীৰ শ্ৰেষ্ট।
এহি বুলি পুষ্পবৃষ্টি কৰিলা শিৰত॥ ৩১০॥
দুন্দুম্ভি বজাৱে দেৱে মহা তুষ্টমনে।
ৰজাক প্ৰশংসি গৈলা আপোন ভবনে।
শুনিয়োক সৰ্ব্বজনে কৃষ্ণৰ চৰিত॥
ইসে তৰাইবাক পাৰে দুৰ্ঘোৰ কলিত॥ ৩১১॥
ভাৰত কাহিনি শুন সবে সভাসদ।
নাম হৰি বোলা সবে পাতক চাৰোক॥ ৩১২॥

দুলৰী।

সঞ্জয় বদতি,  শুনিয়ো নৃপতি,
 দেৱৰ প্ৰশংসা শুনি।
পাণ্ডৱ ৰাজাৰ,  শুনি হাঁহাঁকাৰ,
 আপোন কৰ্ম্মক গুণি॥