এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ৫৮ )
যি বুলিলি অধৰ্ম্ম কৰিলি দামোদৰ।
তই মাত্ৰ ধৰ্ম্মক কৰিলি ক্ষত্ৰিয়ৰ॥ ৩০৩॥
অভিমন্যু ভাগিনক একেশ্বৰে পায়।
মহাৰথিগণে পায় মাৰিলে অন্যায়॥
সপ্তৰথি বেঢ়ি ধৰি ৰণত মাৰিল।
তাত কিবা তাসম্বাৰ অন্যায় ঘটিল॥ ৩০৪॥
মোৰ দোষ দিয়া তুমি দুৰ্য্যোধন ৰায়।
ভাগিন মাৰিলি মোৰ কৰিয়া অন্যায়॥
গোবিন্দৰ বচন শুনিয়া কুৰুৰায়।
মৰণ সমান দুখে বুলিলা দুনাই॥ ৩০৫॥
শাস্ত্ৰ বেদ পুৰাণৰ জানে সবে মৰ্ম্ম।
উপজি কৰিলা ক্ষেত্ৰিয়ৰ মহা ধৰ্ম্ম॥
সমস্তে ধৰ্ম্মক বীৰে জানে ক্ষত্ৰিয়ৰ।
দেৱাসুৰ মনুষ্যৰ চাৰিয়ো জাতিৰ॥৩০৬॥
চম্বুৰণে মোহোক মাৰিলা অন্যায়।
তোমাৰ সমান নাই তিনিয়ো লোকত॥
সবে বোলে ধন্য ধন্য দেৱ নাৰায়ণ।
অন্যায়ে উৰুত মাৰিলাহা কি কাৰণ॥ ৩০৭॥
অধৰ্ম্মে আমাক মৰাইলাহা ছল কৰি।
তুমি পাপ ভুঞ্জিবা পাণ্ডৱে বশ কৰি॥
যদি কুবুধিৰ হোৱা তুমি সিকাৰণ।
তেবে তযু দেহা নদহিব হুতাশন॥ ৩০৮॥
