এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮১
কর্ণ পৰ্ব্ব ।
সমীপ চাপিয়া ৰথে তযু সৈন্য মাৰি।
আজি ৰাধেয়ৰ শৰ সহিতে ন পাৰি॥
ফিৰি যুদ্ধ কৰিবেক কৰ্ণৰ শৰ পাই।
আচোক মনুষ্য দেবতাৰ সাধ্য নাই॥৪৩৩॥
দেৱতাৰ গুৰু যিটো দেৱ শূলপানি।
সাবতিলা তেঁহে যাক আপোনাৰ জানি॥
মহেশক যুঁঝে বৰ লভিছা আপনি।
মনুষ্যত স্বপ্ন দেখিছে তাঙ্ক কোনি॥৪৩৪॥
অৰ্জ্জুনে বোলন্ত মই জানিছোঁ আপুনি।
পুত্ৰক কাটিয়া তাৰ জ্বলাইছো অগনি॥
প্ৰাণক উছৰ্গি আইলা যুদ্ধৰ কাৰণে।
সফল ভৰসা তযু দুখানি চৰণে॥৪৩৫॥
ঘোৰ যুদ্ধ লাগিবাৰ ভৈগৈলা সময়।
এগোটা মৰিবো আজি যুদ্ধত নিশ্চয়॥
কাল অতিক্ৰমি বিলম্বত নাই ফল।
শীঘ্ৰে ডাকিয়োক মোৰ ঘোৰাক প্ৰবল॥ ৪৩৬॥
হেন শুনি মাধৱে ডাকিলা চাৰি ঘোৰা।
উঠলিলা ৰথ খান বায়ু নহে জোৰা॥
ৰথ ঘৰিষণে বাজে সুবৰ্ণ কিঙ্কিনি।
থিৱলাঞ্জে নাছে চাৰি ঘোৰাৰ হেসনি॥ ৪৩৭॥
বানৰ ধ্বজৰ নাদে ভেদি বহু পথ।
কৰ্ণৰ আগত কৃষ্ণে ৰাখিলন্ত ৰথ॥
