পৃষ্ঠা:কৰ্ণ পৰ্ব্ব.pdf/৩০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৮
কৰ্ণ পৰ্ব্ব।

পাৰ যদি সাৰথি হুয়োক ৰথৰ।
মুহিবা ভীমক দিয়ে। ধনু শ্ৰেষ্ঠতৰ॥
সেহি ধনু ভীমে যদি পাৱে সমৰত।
কোন ক্ষুদ্ৰ কৰ্ণ তাৰ আগে তৃণৱৎ॥ ১৪৭॥
নুহিবা আনক দিয়ো যিবা গুণ জানে।
সকলে সমৰ্থ তই নপুংসক বিনে॥
ৰাজাৰ বাক্যত অৰ্জ্জুন ভৈলা লাজি।
মৰ্ম্মস্থান বিদাৰিলা বাক্য-বজ্ৰ আজি॥ ১৪৮॥
বিনা দোষে তিৰস্কাৰ কৰিলা নৃপতি।
জ্যেষ্ঠক গৌৰবে বীৰ থাকিলে নমাতি।
যিবেলা আনক দিবে বুলিলা গাণ্ডীৱ।
তেবে ক্ৰোধিলেক যেন ৰুদ্ৰৰূপে শিৱ॥ ১৪৯॥
ক্ৰোধী কৰি ক্ষত্ৰিয়ক সৃজিলন্ত বিধি।
তিৰস্কাৰ শুনি তাৰ নসহিল। হৃদি॥
বুলিবাক লাগিলা ক্ৰোধিত বীৰবৰ।
পূৰ্ণিমা দিবসে যেন বাঢ়য় সাগৰ॥ ১৫০॥
মনে গুনি অৰ্জ্জূনেয়ো কৰিলন্ত থিৰ।
খৰ্গ হানি কাটো এহি নৃপতিৰ শিৰ॥
এহি বুলি উঠিলন্ত অন্তক সমান।
ডাবৰ খসায়া শাণিত খৰ্গ খান॥ ১৫১॥
কাটিবাক ৰাজাক চলিলা মহাবেগে।
যেন হৰিণক ধাইলা ক্ষুধাতুৰ বাধে॥