এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৭
কৰ্ণ পৰ্ব্ব।
বিশ্বকৰ্ম্মে শিখিলেক তোৰ ৰথ বৰ।
অষ্টবৰ্ণ চাৰি ঘোঁৰা পৰম প্ৰখৰ॥ ১৪১॥
ত্ৰিভুবন সাৰ কপিধ্বজ ৰথ আগে।
যুদ্ধ এৰি যাষ আটাশতে সৈন্য ভাগে॥
খৰ্গ ঘাৱে হোৱে যাৰ পৰ্ব্বত দোহাৰ।
তূণত গাণ্ডিব ধনু ত্ৰিভুবনে সাৰ॥ ১৪২॥
ত্ৰিভুবন নাথ হৰি আছে যাৰ ঘৰে।
তথাপিতো পাপী তই কিসক পলাৰে॥
কৰ্ণৰ ভয়ত হসুয়ালি সৰ্ব্বলোক।
ধিক্ ধিক্ ধনু তোৰ গাণ্ডিৱ থাকোক॥ ১৪৩॥
ইদানিক বোলো অল্প বীৰ্য্য ধনঞ্জয়।
পূৰ্ব্বে হেন ভয়াতুৰ নাজানিলো মই॥
সিকাৰণে মুখ্য কৰি দিলোঁ যুজিবাক।
এতো প্ৰতি প্ৰতি বোলো শুনা মোৰ বাক॥ ১৪৪॥
ত্ৰিভুবনে জানয় গাণ্ডিৱ ধনুখান।
কদাচিতো শোভা নকৰয় তোৰ থান॥
বীৰৰেসে ধনু ইটো পৰম শোভন।
কি কৰিৰি তাক তই নপুংসক জন॥ ১৪৫॥
এতেকে কৃষ্ণক দিয়ো ধনু শ্ৰেষ্ঠতৰ।
আজি ধৰি সমৰ কৰক গদাধৰ॥
মোৰ অৰ্থে প্ৰভু নিজ সত্য কৰি চল।
সমৰত কৰ্ণক বধিৰ নাৰায়ণ॥ ১৪৬॥
