এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২১
কৰ্ণ পৰ্ব্ব।
দেখি আসি দ্ৰোণসুতে দিলা পৰভয়।
দেখা তাৰ শৰে ক'লা ভৈলন্ত মাধৱ॥ ১০৮॥
আমাৰ শৰীৰে শৰ দেখা যত মানে।
অশ্বত্থামা বীৰৰ যে পৰম সন্ধানে॥
সি বেলাত ৰণে পৰি তিনিশত ৰথ।
আমাৰ হাতত পৰি গৈলা যম পথ॥ ১০৯॥
দ্ৰৌনিক ভঙ্গাইলোঁ দাদা অসংখ্যাত শৰে।
প্ৰাণ ৰাখি ব্ৰাহ্মণ পলাইলা একেশ্বৰে॥
প্ৰাণ ৰাখি পলাইলেক দ্ৰোণৰ কুমাৰ।
পাচে বাট ভেটিলেক কোৰৱ অপাৰ॥ ১১০॥
কৰ্ণৰ গৰ্ব্বত মোক নকৰয় ভয়।
তাসম্বাৰ পাঞ্চ শত নিলোঁ যমালয়॥
আমাসাৰ দলত পশিলা আসি পাছে।
সোমক পাঞ্চল দল যেহি স্থানে আছে॥ ১১১॥
বাঘৰ গন্ধত গৰু ভয়ে যেন মতে।
মহাত্ৰাসে উঝৰি ফুৰন্ত লৱৰন্তে॥
কৰ্ণৰ ভয়ত পাঞ্চাল বৰ ত্ৰাস।
মোক দেখি ৰহিলেক পায়া মহাসাস॥ ১১২॥
তাসম্বাৰ মাঝে ৰথ ৰাখিলো প্ৰত্যেক।
বিশছয় শত মান কৰ্ণে মাৰিলেক॥
কৰ্ণ পাপিষ্ঠৰ আজি উচিত বিক্ৰম।
কিবা কৰ্ণৰূপে আসিয়াছে কাল যম॥ ১১৩॥
