এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২২
কৰ্ণ পৰ্ব্ব।
কৰ্ণে আমাথেৰ ৰথ মাৰিলেক মানে।
বিচাৰন্তে তোমাক দেখিলো থানে থানে॥
সামান্য সোনাৰ মই লেখা দিবো কত।
ৰথি ছয়হাজাৰ পৰিছে সমৰত॥ ১১৪॥
চাহিলোহো আমাসাৰ সৈন্যৰ ভিতৰ।
কৌৰৱক যুঝন্তে আচন্ত বৃকোদৰ॥
তোমাৰ সঙ্কত তান মুখত শুনিলো।
তেবেসে তোমাক চাহিবাক আসি ভৈলোঁ॥ ১১৫॥
যাৱত নামাৰোঁ ৰণে কৰ্ণ দুৰাচাৰ।
তাৱদেক মন শান্ত নুহিকে আমাৰ॥
তোমাক ঝেঙ্কাইলা আবে গ্ৰাসিলেক কালে।
এবে পাপী আপোনাক ৰাখক ভাল ভালে॥ ১১৬॥
তোমাক দেখিলোঁ দাদা সেবিলোঁ চৰণ।
আবে আদেশিয়ো ৰাধেয়ক কৰোঁ চন॥
সঞ্জয় বদতি কথা শুনা মহাশয়।
এহি বুলি মৌন ভৈলা বীৰ ধনঞ্জয়॥ ১১৭॥
সি থানে শুনিলে কৰ্ণে সেনাক মাৰয়।
মহাক্ৰোধে ওষ্ট কাম্পে নয়ন ঘূৰয়॥
অৰ্জ্জুনৰ বচন শুনিয়া যুধিষ্ঠিৰ।
সমৰ কৰন্তে আছে কৰ্ণ মহাবীৰ॥ ১১৮॥
তিৰস্কাৰ কৰিলন্ত অৰ্জ্জুনক চাই।
কৰ্ণক নবধি কিয় আইলা মোৰ ঠাই॥
