এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৭
কৰ্ণ পৰ্ব্ব।
ধৃতৰাষ্ট্ৰ নৃপতিৰ পুত্ৰ যত যত।
মোৰ সৈন্য সকলক মাৰয় আগত॥ ৮৬॥
বলৱন্ত পাপী কৰ্ণ তাৰ যত শৰ।
সৰ্পৰ সদৃশ তাক দেখি লাগে ডৰ॥
পৰশুৰামৰ শৰ পাইয়া আছে যত।
কাহাকো নগনে পাপী তাহাৰ গৰ্ব্বত॥ ৮৭॥
কিমতে বধিলা তাক সম্মুখ সমৰে।
কহিয়ো অৰ্জ্জুন মোত শুনো নিৰন্তৰে॥
কৰ্ণ নামে মূৰ্চ্ছাগত মোৰ সৈন্য যায়।
সৈন্যৰ ক্ৰন্দন শুনি ময়ো গৈলো ধায়॥ ৮৮॥
মোক লাগ পাই তাৰ পৰম হৰিষ।
যুদ্ধে নপাৰিলোঁ সিটো দুৰ্জ্জয় মুনিষ॥
ৰথ ধনু সাৰথিক কাটিলন্ত তাতে।
আগতে সাত্যকি চাই আছিলা সাক্ষাতে॥ ৮৯॥
প্ৰতি বিন্দু আদি যত পুত্ৰ দ্ৰৌপদীৰ।
ধৃষ্টদ্যুম্ন শিখণ্ডি সহিতে বীৰ বৰ॥
ৰক্ষা পৰিবাক যাওঁ যাৰ যাৰ ঠাই।
কৰ্ণত সকলে হাৰে মোৰ কৰ্ম্ম পাই॥ ৯০॥
আনোবীৰ সকল নকুল সহদেৱ।
মোক ৰাখিবাক প্ৰতি নপাৰিলা কেৱ॥
সকলে হাৰিলা যদি গৰ্ব্ব গৈলা ভাগি।
তেবেসে লৱৰ দিলোঁ বিদুৰক লাগি॥ ৯১॥
