এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৬
কৰ্ণ পৰ্ব্ব।
সুস্থ হুয়া যুধিষ্ঠিৰে লভিলা চেতন।
আগত দেখিলা দুইৰো প্ৰসন্ন বদন॥
নব ঘনশ্যাম সম জ্বলে দুইৰো কায়।
অসংখ্যত শৰে বিন্ধি আছে ঠাই ঠাই॥ ৮১॥
দীৰ্ঘ দুইৰো হাত পাও ৰাতুল নয়ন।
জ্বলমল কৰে কৰ্ণ কুণ্ডলে শোভন॥
দুহন্তক দেখি ৰাজা আনন্দিত ভৈলা।
কৰ্ণক বধিয়া কৃষ্ণ অৰ্জ্জুন আসিলা॥ ৮২॥
দুহন্তৰ গায়ে আছে অসংখ্যত শৰ।
তেজে তোলবোল দেখো দুইৰো কলেবৰ॥
মোক কৰ্ণে দুখ দিলে দেখি সেহি স্থানে।
জানিলোঁ কৰ্ণক আজি মাৰিলা অৰ্জ্জুনে॥ ৮৩॥
সি কাৰণে দুহা নৰ শৰীৰে শৰ চয়।
অৱশ্যে জানিলোঁ কৰ্ণক বধিলা নিশ্চয়॥
তাক মাৰি হৰিস লভিলা বিপৰিত।
বাত্ৰা পুছিবাক লাগি আসিলা ত্বৰিত॥ ৮৪॥
হেন মনে গুণিয়া নৃপতি যুধিষ্ঠিৰ।
কৃষ্ণ অৰ্জ্জুনক মাতিলন্ত ধীৰে ধীৰ॥
বাপু ধনঞ্জয় তুমি কৰ্ণক বধিলা।
মৰণ সময়ে আসি আমাক দেখিলা॥ ৮৫॥
ইয়ে মনে ভাগ্যমানো তোমাৰ কুশল।
সমৰে পৰিল পাপী কৰ্ণ মহাবল॥
