এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৮
কৰ্ণ পৰ্ব্ব।
দেখা বাপু আমাৰ শৰীৰে যত শৰ।
আৰো মোক পাপী গালি পাৰিলা বিস্তৰ॥
পাপীষ্ঠৰ ডৰে মই যৈক লাগি যাওঁ।
সেহি সেহি স্থানে কৰ্ণৰ ভেট পাওঁ॥ ৯২॥
নিদ্ৰাতো কৰ্ণক দেখো মোক আসে ধাই।
কৰ্ণৰেসে ৰাজ্য মই শুনোঁ ঠাই ঠাই॥
স্বপোনে সচিতে দেখোঁ কৰ্ণ পাপীষ্ঠক।
পাপী কৰ্ণে জানিলোঁ ডাৰিলে শৰীৰক॥ ৯৩॥
ৰক্ষা পাওঁ হেন নথাকিল একো স্থান।
পাছে সে ভীমৰ হাতে ৰক্ষা ভৈলা প্ৰাণ॥
সিটো দুৰাচাৰক বধিলা ঘোৰ ৰণে।
সেহি কথা বাপু মোত কহা ৰঙ্গ মনে॥ ৯৪॥
তোমাক বধিবে মনে সিটো দুৰাচাৰ।
কৌৰবৰ মাজে কৰি আছে অঙ্গীকাৰ॥
সিটো অঙ্গীকাৰ দেখোঁ ধনঞ্জয় বীৰ।
কহিয়ো কিমতে তাৰ ছেদিলাহা শিৰ॥ ৯৫॥
দ্ৰৌপদীক পাপী কৰ্ণে বুলি আছে যত।
সিটো অপকাৰ তুমি সুমৰি মনত॥
অৱশ্যে জানিলোঁ মোৰ পৰভৱ শুনি।
ক্ৰোধিত অগনি সম জ্বলিলা আপনি॥ ৯৬॥
সিবেলাত ঘোৰ কৰ্ম্ম কৰি ভয়ঙ্কৰ।
একেবাৰে সহস্ৰে সহস্ৰে দিব্য শৰ॥
