এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
কুলাচা-ধ। ৩৭৭ নৈৰাশ বচন শুনি বিদ্যাধৰ ৰাই। অৱনত ভাবে পুনু মাতিলা দুনাই। শুনিয়োৰু নৰৰে বোলে। কাৰবাৰ। দেখিবাহা গৰিভাই হিতে তোমাৰ। দেবৰ পাতা উল কৰিৰে নালাগে। আতা ভদে দোষ যৰ জনা মহলে। ৰাজ ৰা গুৰ বচন সাত। দেবতাৰ বাক লয় যিটো নৰ। ইহপালে তাৰ নাহিৰু তৰণ। সকল শাক তুমি না বিচক্ষণ। হেন শুনি নৰনাথে দিলন্ত উৰ। শুনিয়োক আমাৰ ৰচন দেব। অসংখ্যাত ধৰ্ম কৰি যত্ৰত। তেৰে চিৰাৰু পানে দেৰ বিনত। আমি কান ফো লোভে নাত। জানি নিত চড়িক যোগ্য নয়। ৰুক কৰে সে। আলি ৰে বেশ ধৰি আৰ। মায়ণ কৰিলেক খাই। পাছে গৰু মাৰিল কোই।
