এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
কুলাচল এতহতে গৈয়া তেবে বিমান নামিল। ৰাজাক সামৰি হেন বচন বুলিলা। শুনিয়ো নৰেন্দ্ৰ আধৰি বাসষৰ। দ্ৰোপদী সহিতে চড়া বিমান উপৰ। পুস্পমালী নাম মই বিদ্যাধৰ পতি। তোমাক নিবাক লাগি পঠাইছে অহিতি অবিলৰে উঠা বাজা নকৰি সংশয়। শতক্ৰতু মাতিচয় যাইবাক লাগিয়। যুধিষ্ঠিৰ যোলে বিষ্ণু নাৰায়ণ হৰি। মানুষে নেব যানে উঠো কেন কৰি। মহা প প হোম কৰি বহুতৰ। বিমানে উঠবে ভেবে পাৰে কোনো নৰ চটু টামান বিটো নতুন হোয়। আহোক উঠিৰে দেখি নপায়। যেন গনি কেমনে চনি নিত। আমি বনৰালীপুহীন জস। চাৰিওটি ভ্ৰাতৃমোৰ পঢ়িল। কি মুখে চড়িবো আমি বেশিত। ৰৈৰপৰা এই ভূমি কে লিয়ে। আমাক নিবাৰ পুৰি নকৰিৰো।
