পৃষ্ঠা:কুলাচল বধ.djvu/৩৬৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

কুলাচল-বধ। এহি বুলি প্ৰজা সব চাহিল হৰি। কটাক্ষ অমৃতে সবে গৈল ভৰি পুৰি। নাচে হাসে এজাসবে কবে জয়ধ্বনি। স্বৰ্গ পুৰ পুৰিলে প্ৰজাৰ হিসনি। অনন্তৰে ৰাজা সবে প্ৰকাশ কয়। হৰিৰ মুৰ্তিক মানে প্ৰশংসা কয়। অনন্যা অন্যে বোলে ওব। কিননা ভাগ্যোদয়। যাক ব্ৰহ্মা হলে চিন্তি ধ্যানে পায়। হেন পূৰ্ণব্ৰহ্মক দেখিতে পাইলো লাগ। অগস্তি হতে কিনে দিল মহাভাগ। তিনি যুগ শিলা হয়। আমি আছো পড়ি। পুত্ৰ জীৱ ভাৰ্যা আৰু বৈব কেন কৰি। যম কালে সৰলোক কৰিলেক চুল। আমাৰ পুত্ৰ ভাৰ্য্যা পাইৰো কোন পুৰ। কতে গোটে বোলে ও নকৰিবা দোষ। ত্ৰৈলোক্যনাথ হৰি হুই আছা সন্তোষ। কোন ব ধন নাৰী পাইৰে যত লাগে। কেননো অলভ্য মাছে ঈৰ আগে। এবিতে যে কথা বগণ যত। কত হেহৰি আগত।