এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
৩৬৪ কুলাচল-বধ। গৰুড়ত চড়ি হৰি দশশ দিশে চাইল। দুতয় দিনৰ মান পথ ভেট পাইল। যিটো হৰি আত্মাৰপে সবাতো আছ। বাহিৰ ভিত জানা নাহি আদি অন্ত। হেন পূৰ্ণৰহ্মৰ বা দৃষ্টি লাগে কিক। লোক দেখাত হেনমত ভকতিক। সিবেলা পাথৰ ৰূপে যতেক আছিল। সবে নিজ চিনুধৰি পুৰ্ব্ববৎ ভৈল। জয় জয় বুলি সবে বাৰে বাঞ্ছতও। প্ৰজাৰ গিৰত দলদোপ মহীখণ্ড। সত্যৰ ব্যৱস্থা সবে বৃহত শৰীৰ। মুহি হোট মহাশুদ্ধ গহীন গভীৰ। কলিৰ কালৰ প্ৰজা জামান হয়। হয় হস্তীৰথী ৰথ সবেয়ে তে। ধৰ্ম পক্ষগণে বোল নিয়ে দৈনিনি। এজাৰ গিৰত মাত যোলনি। পৰ্বত সমান হতী ঘোড়া পায়। আকাণত গতি কৰি ফুৰিৰে নেয়। মাখৰে ৰোল পূৰ্ব শৰীৰ থাকে। কিন্তু কলিযুগৰ ব্যৱস্থা এৰ্তো।
