পৃষ্ঠা:কুলাচল বধ.djvu/৩২১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
৩২০
কুলাচল-বধ।

নকৰিলে কৃপা ভজিবাক নপাৰয়। এতেকে বিষম ভুমি কহিলো নিশ্চয়৷৷ আরু এক কথা আমি শুনিছো তোমাৰ। ভকতকো মাৰি দুঃখ দিয়াহা অপাৰ। পুৰ্জ্জে বৃত্ৰাসুৰ নামে আছিল দানব। তোমাৰ একান্ত বাস তুমি সে বান্ধব। ধকি ঋষিৰ হাড় অনাইলা মগই। কুট নাট কৰি তাক পেলাইল মৰাই। আজ বলিজা মহা তোমাত হত। ত্ৰৈলোক্য অৰ্চিল দিয়া ভযু চৰণত। তা বহু দুঃখ দিয়া চাই খোলা। বুন নাই ইটো তবু কিনো লীলা। অত দেবগণ আম বুলি! খাইবাক নপাইলে সব বয়ল। তাৰ পৰু ই যে ৰা। আজ কতগুণ নয় কৰিবৰ তে। হতে যোলে নিয়ে মুন। বপুনুতে বোলে শুনিয়োক মুনিষৰ৷ এহিমতে কুলাচলে কৰিলা বিস্তৰ৷৷ তাহাৰ বাক্যত প্ৰেমাকুল ভগবন্ত৷ গদ গদ কৰি হৰি তাক হাসিলন্ত৷৷