পৃষ্ঠা:কুমৰ হৰণ ৷ চন্দ্ৰ ভাৰতী.pdf/২৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৩
কুমৰ-হৰণ

বসুদেৱ সুত কৃষ্ণ লিখিলেক পাছে।
অল্প অল্প লাজ কৰি ঊষা বসি আছে॥
পাছে কামদেৱক লিখিলা কৃষ্ণ পাশে।
মাথে বস্ত্ৰ দিয়া লাজে বচন নভাষে॥
অনিৰুদ্ধ কুমৰক লিখিলেক যেবে।
মাত বোল এৰি ঊষা চাহি আছে তেবে॥
স্বপ্নত দেখিলো যাক মোৰ স্বামী এই৷
হাঁসো হাঁসো কৰে মুখ সখি চিন তই॥
কুমৰক দেখি ঊষা ভৈলেক বিকলি।
ধৰিবাক চাহে চিত্ৰপটৰ পুতলি॥
দেখিলেক চিত্ৰলেখা ঊষাৰ স্বভাৱ৷
আঁৰ কৰি চিত্ৰ পট থৈলা সেহি ঠাৱ॥
কুমৰক নেদেখিয়া হৰিল গিয়ান।
মূৰ্চ্চা গৈয়া কুমাৰী পৰিল সেহি থান॥
হেন দেখি চিত্ৰলেখা গৈলা লাসে লাসে॥
ধীৰে ধীৰে বিঞ্চিলন্ত চামৰ বতাসে॥
কতো বেলি ঊষা পাছে চেতন লভিল।
কোলে কৰি আশ্বাসিয়া সাবটি ধৰিল॥
দেখায়া প্ৰভুক মোৰ তুমি নিলা কাঢ়ি।
তোমাৰ আগত আজি প্ৰাণ যাইবো ছাড়ি॥