এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ৩৬ )
নিয়তী নিমাতী হল জীনগল কাঁহপৰি,
লক্ষ্য পানীপিয়া উৰে পানী পিঁউ পিঁউ কৰি।
এঠেং পাখিত লৈ এঠেং ডালত লৈ
চৰাই ধ্যানত মগ্ন চকুমুদি আছে ৰৈ।
হিংসকৰ দুষ্টভাবে মনত ললেহি ঠাই,
চক্মক্ কৰি মাথোঁ চকু এটি মেলিচায়।
অচল বতাহ যেন সমুলি লাগিল থিৰ,
নাই কতো লচৰ গছলতা বনণীৰ।
নিৰাশ ৰাগিণী ধৰি ছালত কপৌ পৰি
অসাৰ সংসাৰ বুলি দিয়ে ৰুন্ মনমাৰি।
বেলিমুৱা কুকুৰৰ বিলাপ বিলৈ শুনি
ইনাই বিনাই কান্দে আকাশী চিলনী জনী।
চেনেহ গাঁঠিৰ দোল হিয়াই হিয়াই আতি
সিচেহি ফুলত পাণী মিলি বাই ভণী দুটি,
চতিয়াই একোবাৰ ৰ'দৰ উদ্দেশে আৰু
কিজানি দুৰন্ত ৰ'দ নোহোৱা কৰিব পাৰোঁ।
সোঁআধি বয়সত আগ পাছ লক্ষ কৰি
ভৰ আকাশত যেন বেলিয়ে মেলিলে ভৰি।
৩
প্ৰকৃতিৰ শৰীৰত সাজৰ সলনি দেখি
অদৃশ্য বেগেৰে কোনে আকাশত দিলে লেখি।
সন্ধিয়া সন্ধিয়া বুলি অবুজ আখৰ শাৰী,
ঢাকিলে আকৌ কেনে ৰহণ এছাটি মাৰি।
