এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ২৮ )
কি অদ্ভুত মায়া আই নুবুজিলো একো
পালেগৈয়ে তোমাৰ ওচৰ
শুনিলে অমৃত মাত পাহৰো সকলো
কঁও কথা দুখ ভাগৰৰ।
পৰিছে মনত আই তাহানিযে তুমি
কাতি কৰি এলাহ টোপনি
পুৱতি নিশাতে উঠি খুৱাই পিন্ধাই
পঢ়িবলৈ সাজুকৰা আনি।
বন্ধুসকলৰ মাত পৰিলে কানত
ছাতি বেত দিয়াহি গোটাই,
কপালত দিয়া ফোঁত ভৰি গোৰোৱাৰ
চেলেঙ্গৰ গাঁঠি অৰিৱাই।
মূৰসুঙ্গি ৰাখা মোৰ বিপদ আপদ
ইষ্ট নাম কত তুমি লোৱা,
পদূলি নেপাঁও মানে ভালে নিবলৈ
লগৰীয়া সকলক কোঁৱা।
আঁহোমানে ঘুৰি মই নোৱাৰা সহিব
থাকা তুমি চাতিফুটি কৰি,
পালেহি দুনাই হঁও আলাসৰ লাৰু
দাঙ্গি আনি ধুউ ৱাহি ভৰি।
ৰন্ধাবঢ়া কামতুমি কৰোতে তাহানি
টোপনিয়ে ধৰে যদি মোক,
