এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ২৬ )
অপাৰ আঁহেৰে গঁঠা
কাঠ কিবা কুঁহি ঠাল নোৱাৰো বুজিব,
বিচ্ছেদ বতাহে তাৰ
বল্ কৰি চুৰ্ মাৰ্
তাহানিৰো প্ৰীতিভাৱ পাৰে মোহাৰিব।
জানিলা হেতেন সখি
অন্তৰৰ ভাব ভাশি
আজিও তোমাতে বন্ধা অতিযনেৰে,
অকিঞ্চিৎ বাসনায়
সন্যাসী বেশেৰে হায়
আজিও নিদিব পৰা একো নিবিচাৰে।
কোৱা সখি, লাগেনে থাকিব
সৰল কোমল হিয়া
তাহানি সাবতি লোৱা
সহস্ৰ কোমল ভাব তোমাৰ আমাৰ?
মনোৰম ভাব এৰি
অঠানত মৰি পৰি
গোলাপ পাহিৰ দৰে হৈ চাৰখাৰ?
আজিও আজিও সখা
তোমাৰ হিয়াতে গঁঠা
আছে যত অসম্পূৰ্ণ হৃদয়ৰ তাঁৰ,
বিচ্ছেত বতাহে হায়
