এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
(৯) স্মৃতিৰ পঢ়ম পাহী থান বান হৈ উটি আছে সোতৰ বুকুত; আলাই আখানি দেহি পাহি পাহি হোৱা দেখো যেন কল্পনা চকুত । পুৱনি বীণাৰ স্থৰ নেবাজে হিয়াত মন প্রাণ উল্লাসিত কৰি, উৎসাহ মলয়ে কিয় নধৰেহি তান, সাহ বল নিদিয়ে উজাৰি ? নেলাগে আখানি হব স্মৃতিৰ পদুম, প্রিয়তম অচিৰে ওলাব, হেঙ্গুলীয়া বোলসানি মুখত তোমাৰ, তোমাৰেই জেউতি চৰাব । হালি জালি আসনত নাচি বাগি তুমি মলয়াক কটকী পাচিৰা, আপোন প্রতিভালৈ দশোদিশ যুৰি ৰেহৰূপ প্ৰচাৰ কৰিবা । নেলাগে নিমাতী হব আশাবীণ খনি, বাজি উঠা দুনাই এবাৰ, আৰ্য্য সকলৰ হাতে বাজিলা যিদৰে মুগ্ধ কৰি গোটেই সংসাৰ ৷ জয় বীণা পাণি নাম উচ্ছাৰণ কৰি, নিৰাশাক আশা দেখুৱাই,
