এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ৪ )
সংসাৰ সমুদ্ৰ মাজে
উটিব দুনাই ধৰি,
অভগন হকা বাধা
অতিক্ৰম কৰি কৰি,
পাবগৈ জীৱনৰ
আশাৰ সঁফুৰা ফেৰি।
পৰিব পৰিব তাতে
সংসাৰ ভাৱনাওৰ,
শেষ লক্ষ্য হবা তাতে;
তুমি মোৰ তুমি মোৰ।
⸻:০:⸻
দুটি ভাব
৩
আলসুৱা প্ৰকৃতিৰ কোমল কোলাত
জনমিল ফুল শিশু এটি,
অমৃত কনিকাপাই লৱনু দেহাত
নিতে ধৰে নতুনজেউতি।
মৃদুমলয়াৰ হাত পৰি শৰীৰত
অপৰূপ মন মোহাকায়,
পোহৰে পিন্ধায় তাতে ৰূপ অপৰূপ্
প্ৰকৃতিৰ অনুমতি পাই।
