সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:কাৰেঙৰ লিগিৰী.djvu/৮৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
পঞ্চম অঙ্ক
প্ৰথম দৰ্শন

 [ এটা ওখ টিলাৰ ওপৰত এখন অকলশৰীয়া নগা চাং। ওখ ওখ গছে ঠাই ডোখৰ ছাটি থৈছিল। বহুত দূৰণিৰ নামনিৰ দৃশ্য দেখা গৈছিল। আকাশত জোনটো ওলাই পোহৰ দি আছিল। ঠাই ডোখৰ নিজান নিস্তব্ধ। নগা চাঙ্গৰ পৰা অলপ ওপৰত নামনিৰ দৃশ্য চাই শেৱালি বন- নিত বহি আছিল। ওচৰত কেওঁ নাছিল। শেৱালিয়ে নামনিৰ দৃশ্যৰ ফালে আৰু জোনটোৰ পোহৰ একে থৰে চাই থাকি মনতে হঁহা যেন কৰে আৰু গুণ্ গুণ্, কৈ গায়। ]

গীত

 যাউতিযুগীয়া ধনে মোৰ অ’।
প্ৰাণতে দিলা মোক মৰম কুমলীয়া
মনত সোৱৰণী সুৱদীয়া
বুকত ভালে পোৱা অ’ প্ৰাণৰ ধনে
 যাউতি যুগীয়া ধনে মোৰ অ’।
স্মৃতিৰ ছবিখনি প্ৰণয় ফুটুকীয়া
কল্পনা পুৰাই দিলা মোক অ’
 যাউতি যুগীয়া ধনে মোৰ অ’।
ভাৱত অগণনে হুমুনিয়া
অময়া সৌন্দৰ্য্য জীৱন ওপচোৱা
অবলাক ঠায়ে নোজোৰে অ’
 যাউতিযুগীয়া ধনে মোৰ অ’