বনৰ বনৰীয়া মইনা। গাচোন তহঁতৰ এটা বনৰীয়া গীত।
[ আটাই কিইজনীয়ে খিল খিলকৈ হাঁহি—“আমি বোলে বনৰীয়া মইনা” ]
ৰুণুক—বাৰু বাৰু গাওঁ শুন।
ৰুণুক, জুনুক, ঠুনুকে গায়—
বনৰীয়া আমি বনৰ চৰাই
বনে বনে ফুৰু অনাই বনাই
অনাই বনাই আমি
অনাই বনাই আমি
অনাই বনাই অ’ অনাই বনাই
উ-উ-উ—উ-উ, উ-উ-উ।
ভয়ামৰ মইনা তই পোহনীয়া পখী
বনৰীয়া মইনাৰে পতালিহি সখী
ঘৰৰ কথা আমি বনতে পাতি
বনৰ কথা আমি ঘৰতে পাতি
পৰ্ব্বতৰে বননি ফুৰিম বগাই
অনাই বনাই অ’
অনাই বনাই।
[ নগা পৰ্ব্বতৰ এটা পৰ্ব্বতৰ গাৰ সমতল। এটা গুহাৰ আগৰ মুকলি ঠাই। অলপ পৰৰ পাছতে এটা নগা লৰা হাতত এপাট যাঠি লৈ কৰবাৰ পৰা লৰ মাৰি আহি তাত থিয় হয়হি। তাৰ চকুত অৰ্থহীন দৃষ্টি। মুখৰ ভাৱ মুহুৰ্তে মুহুৰ্তে সলনি হৈছে।চাৰিওফালে চাই হঠাত কিবা এটা আনন্দত সি কিৰীলি মাৰি হাঁহি উঠে। তাৰ পাছত কথা নাই বতৰ নাই সি উন্মত্ত হৈ নাচিবলৈ ধৰে। তাৰ সেই নাচোন
