পৃষ্ঠা:কালিকা পুৰাণ.djvu/১৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২
কালিকা পুৰাণ


আপাদলম্বিত গলে লৰে মুণ্ডমালা।
ককালত বান্ধে দীৰ্ঘ সৰ্পৰ মেখলা। ৫৩
গলত গুলিয়া শোতে ফেটী বাকৰাজ।
জণ্টাত তুলিয়া বান্ধিলন্ত নাগৰাজ॥
কৰ্ণত কুণ্ডল দিলা সৰ্প মনোনীত।
আউল জাউল সৰ্প কেশৰ মাজত॥৫৪
চিকা মৰলীয়া ভৈলা হাতৰ কঙ্কণ।
ইন্দ্ৰজিত সৰ্প ভৈল বাহুৰ ভূষণ॥
বনস্পতি সৰ্প ভৈলা কপালৰ জেঠি।
ললাট ওপৰে স্থান দিল মাটিফেটী॥৫৫
হাতৰ বলয় ভৈল ক্ষুদ্ৰ নাগগণ।
ৰুদ্ৰাক্ষ স্বৰূপ ভৈল সৰ্প অগণন॥
সকচুৰ ভৈল হাৰ হৃদয়ে সুন্দৰ।
শাকিনী নূপুৰ ভৈলা জানিবা পাৱৰ॥৫৬
এহি ৰূপে ভৈলা সব সৰ্প অলঙ্কাৰ।
ভস্মে বিভূষিত কায় আতি চমৎকাৰ॥
মাথে সুৰেশ্বৰী গঙ্গা কৰন্ত প্ৰকাশ।
কপালত অৰ্দ্ধচন্দ্ৰ কৰন্ত বিকাশ॥ ৫৭
ত্ৰিশূল ডম্বৰু শোভা কৰে চাৰি হাতে।
পিণাক ধনুক বৰাভয় যে তহিতে॥