এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
স | [ পঞ্চম কৃষ্ণ-এতিয়াই আন মাতি সেই যুবক। দূত ওলাই যায়। এই সোমাই আহি সে নাম। কৃ-কোন তুমি সুন্দৰ ফুৰু? সাকৈৰে শৰীৰৰ বিতোপন গঢ়, না তাতে প্ৰতিবিম্ব পৰা দেখি আ মাৰ, বিম নে, ডেকা তুমি যে নে মান? এ -জীৱনৰহ, প্ৰভু, মোৰ ধোপ অতীতৰ অজান মানে না কি। নদুগা মই নাজানো সঠিক জীৱন বৃত্তান্ত মই নিয়ে নিন জানো ইয়াকেই, ঠহিগা প্ৰাণী মই। ভাঙৰ-দীঘল হলে অতি দয়াশীল এগৰাকী নাৰীৰ হাত; তেৰে মোক সব নামেৰে এটি অসুৰৰ নিজ ঘৰতেই লুকুৱাই কৰিলে পালন। কমণ-প্ৰাণনাৎ, সচাকৈয়ে হয়ত মোৰ পুনৰ ধৰিহে নাহি শোকে খুলা মাৰি। পিতৃমাতৃহীন এই কাৰ ভেটি দেখি মোৰ লাগিয়ে পুতই। দেহি নাই, যদি গাহে যোব পিয়ে আজিওয়াই, মানেই অনেক কননা দিয়ে চাগে’ হিয়া চাই। শোনা মোন না হলে বিগত নহলহেনে নোচ ৰে?
