পৃষ্ঠা:কাম-ৰূপ - ডিম্বেশ্বৰ নেওগ.djvu/৮৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

একু, নাবিল শনাকোলাই শীৰ শাল, খ। বমি , দেহৰ মুঠাম ভাৰ। ক-বুজিছে। সকলো, বিয়ে! তথাপি অচিন ডেকাৰ আগত কিয় কৰা মোহ এনে? পাছে বোপ, নালানি তেন্তে তুমি কোন সেই দয়ালু তিতা? কিয় বাৰু তেওঁ নুকু সতনে পালিলে তোক? নয়, নতুবা তে নাজানে একোকে? এwয়, সা; কিন্তু কয় অতি আচৰিত। কিনো কথা কয় তেওঁ এনে আচৰিত? এ মনে মোৰ নামানে প্ৰত্যয়। তেওঁনেই ইতিতে সৰ বৰি এতিয়াই, মীমাংসাৰ হেতু, আপোনাৰ কাষলই আহিছে। দুইও; বাহিৰত আছে তেও। -কিয় বাহিত? মাতি আনা এতিয়াই। | এহ ওলাই গৈপুনৰ সোমাই আছে। শ, মহে আজি দেসকল আহি োিৰি এয়া এভুৰ সাক্ষাৎ দেখি মই হিল উলটি সেইবে। মহোৰ দি তোমৰুল। নেত শব্দ, পাৰ্বতী, নাৰ, ইন বাজি দেয়াল আৰু লগতে ৰতি সোয্যই আছে। সকলোৱে