এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
দৃশ্য | t তৃতীয় শ্মশান-সন্ন্যাসী সেই ভিক্ষা ভূমি নকৰিা পতি জিলাৰ। মন ধ যেন এই জগতে, কা দিব। অবাচিতে শ্রেষ্ঠ বৰ তােমাৰ অধীন। বা যােগ্য স্বামী, মােৰ এয়ে দেশ। পার্বতী—কি বুৰাি তুমি, হে শাখা সয়াসি! শঙ্কৰ অতুলন পুর্ব মহিমা। বাহিৰত দেখি সেই সৰ্ণৰ ভূ, গত- ধূলি সনা, শিৰ টা, কোন সাহে ককাৰ বুলিনা হঠাতে ? জনম-ভিকহ বুলি নিলি তুমি এই চাচৰ জগতৰ মহান পতিক কিয় কৰা পাপৰ সংৰ? যি নেই ঐশৰ্য্যৰ মহা মূলাধব, যাৰণৰা কপ-, বিষয়-বাসা, মুলা কবিং গতে, মিল কৰা সিন। যাৰ বাবে আকি মােৰ শত নম হৃদয়-কাৰে মপি দিয়ে সাধনাত, সিজন নি। ওনি কোন শকতিৰে পাৰে বাৰু থাকিব শিযেৰে। (-বিমান চাই -শাইত। যদিও সকলাে লে নীয় এই দুখীয়া কাৰীজন, ভেবে, নিলে পাণ। ইনৰ কথা।
