এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
তৃতীয় অ দৃশ্য কঠোৰ তপস্যা মই আচৰিা ইনে নহলে তপস্যা সিদ্ধি, ইয়াতে নিশ্চয় মােৰ এই দেহ-সা এৰিম আপুনি। শঙ্কর-এহ্মচাৰী মই; সৎ উপদেশ মােৰ আক: এবাৰ শুনি চোৱা নিজ গুণি। এই হেন রূপ-লাৱণ্যও তপেৰেহে। কেতিয়াষা লাভ করা যায় । কিন্তু তুমি নিলিহা বন্দিত এই সৌন্দৰ্য-গমি। সি দুটি নিত আৰু উৰুত তোমাৰ বালি বসন পিকি, হেয় কৰা কিয় এই অগীয় বিভ? চক্ষন-পতি সেই তনযুগলৰু কৰি অনাদৰ এতোক কৰা সি কিয় ? কিয় বাৰু দিনে-ৰাতি কায়-মেশে স্বগীয়জেউতি এইদৰে পেলােৱা মােন? যদি তুমি আন তপ ৰিলহেতেন, অতি মই বুলিলেহেতেন। কি তুমি শাবক তপস্যা কৰিা? দেখিছো নিজেই মই সেই ফ্যাশী; সি যে অতি লগা সর্পেনে ভূষিত কার, তাৰ স্পর্শ কি মতে নাে সহিবা, কাৰি। তােমাৰ লৱা ফুলাম যেত। এতিয়াও ও মই, তা এৰি যোগে ; ৰা ৰূপে অধিবিমাৰত।
