এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
অতীয় – তৃণ্য ] কোর, তে সসম্মানে এই ঠাই এৰি এতিই তিৰি পলক- শাৰতীক ৰাৰ? অগ। অসহ। সহঁত। বাগই আন ঠাই; কলুষিত ল মােৰ এই অপােবন, দুৰ্ভগীয়া সন্ন্যাসীৰ পাপপূর্ণ শৰ-নিলাৰে। পার্বতী বাৰলৈ বুলি ৰাওঁ ভৰি আগবঢ়ায়; গয়া-বিয়াই সকলো শকুলি খুলি লৰ খোজে। এনেতে শঙ্কৰ শালীৰ অৰেশ দলিয়াই পেলাই আগত ঠি দিয়াত, পার্বতী নযে- | নয় । শমা কা; তোমাৰ সি নিন্দিত শৰে তপস্যাত তুই হই লিছে তােমাক। যাপােৰ
